داره بارون میاد ...
فقط یکم مونده تا آسمون ...
گاهی وقتا که دلم می گرفت به خودم می گفتم :
میشه آدم هر وقت خواست بیاد اینجا ؟ ...
اینجا به باریدن فکر نمی کنی ، به بارون می رسی ...
بارون اون چیزی نیست که روی زمین چترای ما رو خیس می کنه ، اون در واقع فقط تاثیر کوچکی از حضور بارونه ... مثه سایه که تاثیر کمی از حضور چیزیه که لمسش می کنی ...
اینجا بارون ترانه می خونه ...
نمی باره ، حضور داره ...
وقتی به زمین می رسه ما صدای مرثیه ای رو می شنویم که در سوگ از دست دادن آسمون زمزمه می کنه ...
هوای دل منم بارونبه ...آره ، در سوگ از دست دادن تو داره می باره و
این صدای مرثیه ی دل منه ...
"عادل"
تنها شدم ...
سلام ... دوباره میخوام التماس رو شروع کنم ... غمگین تر از همیشه !!! کمکم کنین ...
این شعرو دوست مهربونم ستاره فرستاده . ستاره جان شرمنده دیر شد
تو مرا می فهمی؟! ...
من تو را می خواهم و همین ساده ترین قصه یک انسان است .
تو مرا می خوانی! ...
من تو را نابترین شعر زمان می دانم و
تو هم می دانی تا ابد در دل من میمانی ...
---------------------------------------------------
اینم سهم من ...
در دلم هوا همیشه بارانیست ... طلوع خورشید ی نیست .
تا سکوت میکنم . تا تلنگری به شانه های خسته ام میدهم .
چشمهایم میبارند و شعرم خیس میشود ...
اینگونه گستره تنهاییم پر میشود ...
"عادل"
میخوام دوباره بنویسم ...
نشسته ام بنویسم به تلافی همه این چند وقتی که ننوشته ام یا نشده بنویسم و راست تر هم می شود گفت البته که نمی شود نخواسته ام بنویسم و لابد حالا که دارم می نویسم افتاده ام پی جبران مافات ... که در اصلش این طور نیست ، این نوشتن حاصل یک جور مبارزه من با فراموشی و مبارزه من با من و بیشتر مبارزه من با دنیا !!! ...
-------------------------------
آموزگار نیستم تا عشق را به تو بیاموزم ...
ماهیان نیازی به آموزگار ندارند تا شنا کنند ...
پرندگان نیز آموزگاری نمی خواهند تا به پرواز در آیند ...
شنا کن به تنهایی پرواز کن به تنهایی عشق را دفتری نیست بزرگترین عاشقان دنیا خواندن نمی دانستند ...
"عادل"
یه خواهش ...
سلام ... خوبین دوستای گلم؟
شرمنده دیر به دیر میام ...
یه وبلاگ راه انداختم واسه بروبچ باحال معماری مخصوصا دوستان دانشگاه آزاد بجنورد ...
اگه میشه لطف کنین و آدرس وبلاگ رو واسه دوستاتون بفرستین ...
دوست دارم حمایتم کنین ...
ممنونم ...
دوستون دارم ...
--------------------------------------
دیگر نگران نیامدن هایت نمی شوم ...
نام تو در امتداد همه ی خطوط زندگی پیداست ...
هنوز فاصله ها هستند اما ...
ضرب آهنگ دلم به یاد آخرین دیدار
هنوز آهنگ دیگری دارد ...
عادل
سلام دوباره ...
سلام دوستای خوبم ... خوب هستین؟ من یه مدت تقریبا طولانی نبودم ... شرمنده دیگه . به بزرگیه خودتون ببخشین .
حالا یه کوچولو خودمو واسه دوستای جدید معرفی کنم ... اجازه ؟؟؟
من عادلم ... ۲۵ ساله - معماری میخونم ...
کافیه ؟
باقیشو بپرسین تا بگم ...
دوستون دارم ...
دوری و دوستی ...
به سلام ها دل نمی بندم ،
از خداحافظی ها غمگین نمی شوم ،
دیگر عادت کرده ام
به تکرار یکنواخت دوری و دوستی
خورشید و ماه !!!
برایت دعا می کنم
هر بار که پرنده ای می بینم ،
هر بار که مردم ، بی تفاوت از کنارم می گذرند
و هر بار که نفس می کشم
برایت دعا می کنم ،
تا به آن چه می خواهی برسی.
من با عشق ، پودر می شوم ، زنگ می زنم ،
تو با عشق ، طلای خالص می شوی
عشق از من دیه می گیرد
اما تو ...
بیمه شخص ثالث می شوی !!!
------------------------------------------------
نگاه ، باران ، عشق ، مهربانی ، یک رنگی ، تلاش ، موفقیت ، برتری ، لبخند ، دانش ، سلام ، سلامتی ، ثروت ، شهرت ، ایمان ، آب ، آسمان ، دریا ، قلب ، رنگین کمان ، دوستی ، بخشش ، محبت ، صداقت ، پاکی ، آینه ، قرآن ، اسلام و خدا ... بعضی از کلمات مورد علاقه ی من هستند . راستی کلمات مورد علاقه شما چی هستند؟ ...
"عادل"
دنیای گربه ها ...
از نخستین روزی که تو پا به زمین گذاشتی ...
گرم شدنش آغاز شد !
و هنوز هیچ دانشمندی نفهمیده است ،
چرا یخ های قطب جنوب
آب می شوند ؟!!
شانس در دنیای گربه ها هم وجود دارد !
هر شب ساعت 9:00
گربه محله ما دعا می کند ،
ماشین شهرداری پنچر شود
و گربه چلوکبابی ...
از سیری نمی داند چه کار کند ؟!
شانس در دنیای گربه ها هم وجود دارد !
عشق اگر وجود داشته باشد
اولویت اول زندگی آدم می شود .
پس ... نگو عاشقمی
وقتی به فکر همه هستی ،
جز من !!!
دیگر نام عشق را که می شنوم ...
دلم آشوب می شود !!!
"عادل"
چرا پرواز نمی کنی!؟ ...
من تمام سعی ام را می کنم تا روی کارهای روزانه ام متمرکز شوم . اما کودک بازیگوش ذهنم ، به سمت دستهای تو ، لی لی می کند .
دیروز این اس ام اس روی صفحه تلفن همراهم جا خوش کرد :
" پرنده ، لب تنگ ماهی نشسته بود و به ماهی نگاه می کرد و می گفت :
سقف قفست شکسته ! چرا پرواز نمی کنی ؟! "
این اس ام اس پنج جمله ای ، آرامش زندگی ام را به هم زده است !
با خودم فکر می کنم که چقدر پرنده در اطرافم وجود دارد !
و
من چقدر ماهی هستم !
اطرافیانم مدام می گویند از قفس سرشکسته وابستگی به تو ، بیایم بیرون .
اما من میدانم بیرون آمدن همان و مردن همان !
آخر یکی نیست به این پرنده های دلسوز بگوید کجای دنیا ماهی می تواند بدون آب زندگی کند؟!
کجای دنیا ؟!
من هر روز به قفس شکسته بالای سرم نگاه می کنم .
چند بار سعی کرده ام سرم را از آب بیرون نگه دارم و بپرم اما ...
احساس خفگی تمام بدنم را قرق می کند !
من چند بار سعی کرده ام ... اما ...
نمی شود به خدا ...
بگذریم از این حکایت پرنده و ماهی !
بگذریم از فلسفه ماهی و قفس سر شکسته !
همان بهتر که بنشینم و با تمام توانم روی روزمرگی ام متمرکز شوم .
اما ...
مگر لی لی این کودک بازیگوش می گذارد ؟!
دلم برای سکوت دستهایت تنگ شده است ، بی نهایت !
در این روزهای پر از دستهای شلوغ و پر هیاهو .
دلم برای سکوت دستهایت تنگ شده ، عزیز تمام عیار من !
من هر روز به تو و دستهای نجیبت
فکر می کنم
و
هر روز تکرار می شود در من پرواز هزار پرستوی سبز !
بگذریم از این سطرهای همیشه !
بگذریم از این همه " دوستت دارم " هایی که تلنبار شده اند در دهانم !
بگذریم از این تا به ابد حسرت !
بگذریم ...
بگذار باران آواز بخواند روی چشمهایم !!!
" عادل "
آدمک ...
آدمک آخر دنیاست بخند ...
آدمک مرگ همینجاست بخند ...
دست خطی که تو را عاشق کرد ...
شوخی کاغذی ماست بخند ...
آدمک خر نشوی گریه کنی ...
کل دنیا سراب است بخند ...
آن خدایی که بزرگش خواندی ...
به خدا مثل تو تنهاست بخند ...
"عادل"
کاش ...
کاش همان کودکی بودم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند ...
اما اکنون اگر فریاد هم بزنم کسی نمی شنود
دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام ...
سکوت پر بهتر از فریاد توخالیست !!!
دنیا راببین ... بچه بودیم از آسمان باران می آمد ،
بزرگ شده ام از چشمهایمان می آید ...
بچه بودیم درد دل را با هزار ناله می گفتیم ، همه می فهمیدند ...
بزرگ شده ایم ، درد دل را به صد زبان می گوییم ،
اما هیچ کسی نمی فهمد ...
"عادل"
شب یلدا ...
آسمون پر از حرفه برفه ...
منم برفی ام خوابم نمیبره ...
کاش میشد همه ی آسمونو بوسید ...
کاش میشد ...
یلدای همتون پر از عشق ...
عیدتون مبارک ...
خدا جونم نمیخوای عیدی بدی ...
"عادل"
دوستت دارم ...
دوست دارم از تو بنویسم ...
دوست دارم به تو بگویم که چقدر دوستت دارم ...
مثل حس بازی در کوچه پس کوچه های کودکی ،
مثل حس نیاز در سجاده ام ...
ببخش که احساساتم مچاله شده ،
شاید صدایم را نشنوی ...
پس می نگارم تا بدانی به اندازه ی دعاهای شبانه ام دوستت دارم ...
" عادل "
تقدیم به تو که برایم بهترینی ...
سالگرد و شگفتن گل وجودت را که عطرش آسمان و زمین را معطر ساخت پیشاپیش به تو تبریک می گویم ...
چه خوب شد که به دنیا آمدی و چه خوبتر شد که دنیای من شدی ...
بهترین صدای زندگیم تپش قلب توست و قشنگترین روزم ، روز تولد توست ...
12 آذر روز تولدت رو پیشاپیش بهت تبریک میگم ...
متاسفانه امسال روز تولدت پیشت نیستم ولی هرکجا که باشم همیشه به یادتم ...
دوستت دارم و تا دنیا دنیاست می پرستمت ...
-----------------------------------
دوست خوبم بهترین هدیه واسه من و نازنینم دعاست ...
موقع نماز فراموشمون نکن ...
این چند خط رو هم تقدیم میکنم به بهترینم و همه ی دوستای عاشقم ...
به نام خدای خیلی خیلی مهربونم
مدتهاست که روزها را به امید فردا و فردا را به امید روزهای دیگر سپری می کنم ،
بی هیچ نشانی درپی راز بودنم هستم ...
چه غم انگیزست دنیا ...
دلم تنگ است ، تنگ تر از دل گنجشگک اشی مشی لب حوض همسایمون ...
تنها و سرگردان جاده های غربت را یکی پشت سر یکی دیگر بدرود می گویم تا برسم به آنجایی که می گویند :
زندگی زیباست و برای آن باید زیست ...
آنچه مرا امروز نگه داشته امید به فرداست ...
و باز هم نامش زندگیست ...
یه سلام دوباره بعد از ۲ ماه
سلام به همه ی دوستای خوبم ...
امیدوارم تو این مدت که ازتون دور بودم بنده ی حقیر رو فراموش نکرده باشین ...
اکثر دوستان میدونن تو این مدت کجا بودم ... آره رفته بودم خدمت مقدس سربازی ...
خدا نصیب هیچکس نکنه ... ولی به هر حال شتری که ایندفعه فقط در خونه ی پسرا میخوابه ...
راستش رو بخواین هر چند دوره ی سختیه ولی به نظرم خیلی مفیده و سازنده ست ...
باعث میشه آدم قدر زندگی ، آزادی و لحظاتش رو بدونه و بیخود و بی جهت از دست نده ...
تو این 2 ماه دوستای زیادی پیدا کردم ، از اینجا به همشون سلام میکنم ، چون تعدادشونم زیاده اسم نمیبرم ، شرمنده ...
بخوام از سربازی خرف بزنم و خاطراتش رو بگم خیلی زیاده ... باشه یه فرصت دیگه ...
فقط اینو بگم این 2 ماه که نبودم مهمون بروبچ آذربایجان شرقی _تبریز _ شهرستان عجب شیر بودم ...هرچند که ندیدمشون و داخل پادگان زندانی بودم ...
2 ماه بعدی رو هم مهمون دوستای خوبم تو اصفهانم ... دوره ی تخصصی یا همون دوره ی کد رو افتادم اصفهان ...
از همه ی اینا که بگذریم حرف دل رو گوش کنید بهتره ...
تو این 2 ماه دلم واسه عشقم یه ذره شده بود ... خیلی تو این مدت دوری اذیت شد ولی همینجا بهش قول میدم که تو آینده ای نه چندان دور جبران کنم ...
مهربونم دوستت دارم و با دنیا عوضت نمی کنم ... برایم همیشگی بمان ...
این دو بیت هم تقدیم به تو که برایم بهترینی :
مرجان لب لعل تو مرجان مرا قوت یاقوت نهم نام لب لعل تو یا قوت
قربان وفاتم به وفاتم گذری کن تا بوت دمی بشنوم از رخنه تابوت
.
.
.
"عادل"
تقدیم به تو بهترینم ...
سلام به تو نازنینم ، تویی که واست میمیرم
دلم هواتو کرده باز ، تا کی باید من بشینم ؟
فدای اون چشم سیات ، فدای اون ناز نگات
باور نداری حرفامو ؟ من که میگم جونم فدات
فقط تویی تو قلب من ، کسی دیگه جا نداره
نگو که بودن ، نبودن واسه تو فرقی نداره!
اگه نباشی عزیزم زندگی بی معنی میشه
تو رو خدا بازم بگو : باهات میمونم همیشه ...
دلم میخواد پرنده شم ، بیام بشینم پیش تو
تو هم منو قفس کنی ، بشم همیشه مال تو ...
.
.
.
اینا شاید یه شعر باشه ...
اما همش حرف دله ...
هر چی بگم بازم کمه ...
دوستت دارم یه عالمه ...
"عادل ۳۱/۰۴/۸۵"